از آن جایی که پاندمی همچنان ادامه مییابد، چطور حالا که به بازهی امتحانات نزدیک میشویم، خانوادهها میتوانند در آموزش از راه دور در این وضعیت غیرقابل پیش‌بینی از کودکانشان حمایت کنند ؟
هلنا آبرادوویچ[1] استادیار مدرسهی عالی آموزش استنفورد و بنیانگذار تحقیقات استنفورد در حوزهی سازگاری کودکان، مجموعه توصیههایی در رابطه با حمایت از آموزش کودکان در دوران آموزش از راه دور ارائه کرده است.
او توصیههایی عملی در خصوص بچههای کودکستانی و دورهی ابتدایی ارائه کرده که شامل توصیههایی در رابطه با ایجاد فضای مخصوص و مناسب برای یادگیری، تعیین برنامهی روزانه و علامت زدن پیشرفت کودک (حتی در روزهایی که چندان خوب نیست) است.
او همچنین استراتژیهایی در خصوص مدیریت خستگی کودکان و ایجاد نزدیکی و ارتباط با محیط آموزشی متفاوت ارائه داده است.
1. فضای یادگیری
- فضایی در خانهتان پیدا کنید که هر روز بتوانید برای آموزش از راه دور استفاده کنید.
- اگر فضای در نظر گرفته شده، فضای مشترک است، از تخته یا جداکنندهی فضا استفاده کنید تا صدا و حواسپرتی را به حداقل برسانید.
- به کودک پیشنهاد دهید فضا را آن‌طور که خودش میخواهد طراحی کند تا احساس خوبی نسبت به آن داشته باشد (کارهایی مثل نقاشی کردن یا همراه آوردن بالش مورد علاقه یا چیزهای دیگر).
- اطمینان حاصل کنید که این فضا همهی ابزارهای اساسی یادگیری را داشته باشد. از معلمها کمک بگیرید.
2. برنامهی روزانه
- از کارهایی که معلمها از کودک شما خواستهاند مطلع باشید. ایمیل بزنید یا تماس بگیرید تا همه چیز روشن و واضح باشد.
- یک لیست ساده از همهی فعالیتهایی که کودک شما هر روز باید به پایان برساند تهیه کنید.
- برای میان وعده، فعالیت فیزیکی، یا هر کار فراغتی دیگر زمانی در نظر بگیرید. کودکان به زمان استراحت بیشتری احتیاج دارند.
- کودکتان را تشویق کنید که برنامهاش را تزئین کند و آن را در فضای مخصوصش نصب کند.
- در برنامههای خانوادگیتان بازنگری کنید تا همهی نیازهای خانواده تامین شود. در این خصوص از خود انعطاف نشان دهید.
3. برنامههای قابل پیش‌بینی
- وقتی کودکتان به اندازهی کافی استراحت کرده، برنامه را صبح زود آغاز کنید.
- برنامهی روزانه را با او دوره کنید و مطمئن شوید که به خوبی آن را فهمیده است. (مثلا بگویید:« اول این کار را انجام خواهی داد، بعد میتوانی ….).
- به کودکتان کمک کنید مستقل شود (مثلاً یاد بگیرد خودش میان وعدهاش را تهیه کند، مشکلات کامپیوترش را خودش رفع کند.
- به او اجازه دهید متوجه شود که کِی و چطور میتواند درخواست کمک کند.
- ساعت خواب منظم در نظر بگیرید.
4. اهداف و پیشرفت
- با هم انتظاراتتان را بنویسید و آن را به صورت روزانه مرور کنید.
- اهداف و زمانبندیهایی تعیین کنید که کودکتان بتواند به آن دست پیدا کند. مسئله پیشرفت است نه عالی بودن.
- به کودکتان بیاموزید که در یک بازهی زمانی متمرکز کار کند. با بازههای زمانی کوتاه شروع کنید.
- پیشرفت روزانه را (حتی اگر چندان خوب نیست) با برچسب، سکه یا مهره و … علامت بزنید.
- از فعالیتهای مورد علاقهی کودکتان به عنوان جایزه استفاده کنید تا نشان دهید برای تلاش و پیشرفت او ارزش قائلاید.
5. خستگی را مدیریت کنید
- از استراتژیهای آرامش بخش ساده استفاده کنید: شمردن تا 10، نفس عمیق کشیدن یا یک استراحت کوتاه.
- به کودکتان کمک کنید مشکل و احساساتش را بیان کند.
- با هم به یک راهحل عملی دست پیدا کنید و آن را با انتظاراتی که از قبل تعیین کردهاید هماهنگ کنید.
- به او توضیح دهید که رفتارهایش چه عواقبی را در پی خواهد داشت. سپس محدودیتهای ظریف و در عین حال محکم تعیین کنید.
- در نظر داشته باشید که همه سعی میکنند بهترینشان را ارائه دهند. با خود مهربان باشید و نسبت به دیگران صبور.
- از معلمها و دیگران کمک بخواهید.
6. نزدیکی و ارتباط
- هر روز را با یک تجربهی لذتبخش شروع کنید: یک سلام و احوال پرسی مفرح، آواز خواندن یا رقصیدن.
- به کودکتان فرصت دهید که به شما کمک کند (مثلاً در کارهای خانه، غذا درست کردن، کتاب خواندن برای خواهر و برادرش).
- سعی کنید هر روز با کودکتان ارتباط داشته باشید. تجربههای مثبت را در ذهن خود ثبت کنید. اگر فرصت دارید به فعالیتهایی بپردازید که کودک انتخاب کرده است.
- به کودکتان فرصت دهید تا نگرانیهایش را با شما در میان بگذارد و به او قوت قلب دهید.
[1] Jelena Obradovic
- pooyesh
- 1400/01/16
- 844 بازدید
