بهبود آموزش از راه دور در خانه

از آن جایی که پاندمی همچنان ادامه می‎‌یابد، چطور حالا که به بازه‌‎ی امتحانات نزدیک می‎‌شویم، خانواده‌‎ها می‎‌توانند در آموزش از راه دور در این وضعیت غیرقابل پیش‌بینی از کودکانشان حمایت کنند ؟

هلنا آبرادوویچ^[1] استادیار مدرسه‎‌ی عالی آموزش استنفورد و بنیان‎‏گذار تحقیقات استنفورد در حوزه‎‌ی سازگاری کودکان، مجموعه توصیه‎‌هایی در رابطه با حمایت از آموزش کودکان در دوران آموزش از راه دور ارائه کرده است.

او توصیه‌‎هایی عملی در خصوص بچه‎‌های کودکستانی و دوره‌‎ی ابتدایی ارائه کرده که شامل توصیه‎‌هایی در رابطه با ایجاد فضای مخصوص و مناسب برای یادگیری، تعیین برنامه‎‌ی روزانه و علامت زدن پیشرفت کودک (حتی در روزهایی که چندان خوب نیست) است.

او همچنین استراتژی‎‌هایی در خصوص مدیریت خستگی کودکان و ایجاد نزدیکی و ارتباط با محیط آموزشی متفاوت ارائه داده است.

1. فضای یادگیری

• فضایی در خانه‌‎تان پیدا کنید که هر روز بتوانید برای آموزش از راه دور استفاده کنید.
• اگر فضای در نظر گرفته شده، فضای مشترک است، از تخته یا جداکننده‎‌ی فضا استفاده کنید تا صدا و حواس‌‎پرتی را به حداقل برسانید.
• به کودک پیشنهاد دهید فضا را آن‌طور که خودش می‎‌خواهد طراحی کند تا احساس خوبی نسبت به آن داشته باشد (کارهایی مثل نقاشی کردن یا همراه آوردن بالش مورد علاقه یا چیزهای دیگر).
• اطمینان حاصل کنید که این فضا همه‎‌ی ابزارهای اساسی یادگیری را داشته باشد. از معلم‎‌ها کمک بگیرید.

2. برنامه‎‌ی روزانه

• از کارهایی که معلم‌‎ها از کودک شما خواسته‌‎اند مطلع باشید. ایمیل بزنید یا تماس بگیرید تا همه چیز روشن و واضح باشد.
• یک لیست ساده از همه‎‌ی فعالیت‌‎هایی که کودک شما هر روز باید به پایان برساند تهیه کنید.
• برای میان وعده، فعالیت فیزیکی، یا هر کار فراغتی دیگر زمانی در نظر بگیرید. کودکان به زمان استراحت بیشتری احتیاج دارند.
• کودکتان را تشویق کنید که برنامه‌‎اش را تزئین کند و آن را در فضای مخصوصش نصب کند.
• در برنامه‎‌های خانوادگی‎تان بازنگری کنید تا همه‎ی نیازهای خانواده تامین شود. در این خصوص از خود انعطاف نشان دهید.

3. برنامه‌‎های قابل پیش‌‎بینی

• وقتی کودکتان به اندازه‌‎ی کافی استراحت کرده، برنامه را صبح زود آغاز کنید.
• برنامه‌‎ی روزانه را با او دوره کنید و مطمئن شوید که به خوبی آن را فهمیده است. (مثلا بگویید:« اول این کار را انجام خواهی داد، بعد می‎توانی ….).
• به کودکتان کمک کنید مستقل شود (مثلاً یاد بگیرد خودش میان وعده‌‎اش را تهیه کند، مشکلات کامپیوترش را خودش رفع کند.
• به او اجازه دهید متوجه شود که کِی و چطور می‌‎تواند درخواست کمک کند.
• ساعت خواب منظم در نظر بگیرید.

4. اهداف و پیشرفت

• با هم انتظاراتتان را بنویسید و آن را به صورت روزانه مرور کنید.
• اهداف و زمان‎بندی‌‎هایی تعیین کنید که کودکتان بتواند به آن دست پیدا کند. مسئله پیشرفت است نه عالی بودن.
• به کودکتان بیاموزید که در یک بازه‌‎ی زمانی متمرکز کار کند. با بازه‎‌های زمانی کوتاه شروع کنید.
• پیشرفت روزانه را (حتی اگر چندان خوب نیست) با برچسب، سکه یا مهره و … علامت بزنید.
• از فعالیت‎‌های مورد علاقه‎‌ی کودکتان به عنوان جایزه استفاده کنید تا نشان دهید برای تلاش و پیشرفت او ارزش قائل‌‎اید.

5. خستگی را مدیریت کنید

• از استراتژی‎‌های آرامش بخش ساده استفاده کنید: شمردن تا 10، نفس عمیق کشیدن یا یک استراحت کوتاه.
• به کودکتان کمک کنید مشکل و احساساتش را بیان کند.
• با هم به یک راه‌‎حل عملی دست پیدا کنید و آن را با انتظاراتی که از قبل تعیین کرده‌‎اید هماهنگ کنید.
• به او توضیح دهید که رفتارهایش چه عواقبی را در پی خواهد داشت. سپس محدودیت‎‌های ظریف و در عین حال محکم تعیین کنید.
• در نظر داشته باشید که همه سعی می‎‌کنند بهترین‎شان را ارائه دهند. با خود مهربان باشید و نسبت به دیگران صبور.
• از معلم‌‎ها و دیگران کمک بخواهید.

6. نزدیکی و ارتباط

• هر روز را با یک تجربه‌‎ی لذت‎بخش شروع کنید: یک سلام و احوال پرسی مفرح، آواز خواندن یا رقصیدن.
• به کودکتان فرصت دهید که به شما کمک کند (مثلاً در کارهای خانه، غذا درست کردن، کتاب خواندن برای خواهر و برادرش).
• سعی کنید هر روز با کودکتان ارتباط داشته باشید. تجربه‎‌های مثبت را در ذهن خود ثبت کنید. اگر فرصت دارید به فعالیت‎‌هایی بپردازید که کودک انتخاب کرده است.
• به کودکتان فرصت دهید تا نگرانی‎‌هایش را با شما در میان بگذارد و به او قوت قلب دهید.

[1] Jelena Obradovic